Jurisdiksioni dhe e drejta për bashkim familjar pas Brexit-it: rasti i Kartës së qëndrimit për shtetasit britanikë

---

Jurisdiksioni dhe e drejta për bashkim familjar pas Brexit-it: rasti i Kartës së qëndrimit për shtetasit britanikë

nga Avv. Fabio Loscerbo

Nr. i regj. gjyqësor: 646/2025 – Gjykata Administrative Rajonale e Lombardisë – Seksioni IV – Vendimi nr. 2372/2025, datë 18 qershor 2025

1. Hyrje

Vendimi në fjalë trajton një çështje gjithnjë e më aktuale në fushën e të drejtës së imigracionit pas Brexit-it: kërkesa për lëshimin e një karte qëndrimi nga një shtetas britanik, bashkëshort i një shtetaseje italiane, në bazë të nenit 18, pika 4, të Marrëveshjes së tërheqjes ndërmjet Bashkimit Evropian dhe Mbretërisë së Bashkuar, e nënshkruar më 24 janar 2020.

Gjykata Administrative Rajonale e Lombardisë, me vendimin nr. 2372/2025, e shpalli të papranueshëm padinë për mungesë të juridiksionit të gjykatës administrative, duke ia kaluar kompetencën gjykatës civile, në përputhje me nenin 30, pika 6, të dekretit legjislativ nr. 286/1998 (T.U.I.).

2. Faktet

Paditësi, shtetas britanik me leje qëndrimi për arsye familjare si bashkëshort i një shtetaseje italiane, kishte paraqitur kërkesë në Komisariatin e Policisë për të marrë “kartën e qëndrimit” të parashikuar nga neni 18 i Marrëveshjes së tërheqjes, e destinuar për shtetasit britanikë të vendosur në Itali para datës 31 dhjetor 2020.

Komisariati refuzoi kërkesën me dekret të datës 9 dhjetor 2024, njoftuar më 14 dhjetor 2024. Paditësi më pas paraqiti ankesë në gjykatën administrative.

3. Vendimi i Gjykatës

Gjykata shpalli të papranueshme padinë për mungesë juridiksioni, duke vërejtur se akti i kontestuar i përket fushës së të drejtës për bashkim familjar, e cila i përket ekskluzivisht juridiksionit të gjykatës civile, sipas nenit 30, pika 6, të T.U.I. dhe nenit 20 të dekretit legjislativ nr. 150/2011.

U përmend gjithashtu jurisprudenca e konsoliduar (shih Gjykata Administrative e Lazios, seksioni III-ter, vendimi nr. 1629/2020), sipas së cilës çdo vendim që lidhet me lejet e qëndrimit për arsye familjare i takon vetëm gjykatës civile.

Gjykata vuri në dukje se kjo kompetencë ishte e përmendur edhe në fund të aktit të kontestuar, dhe se paditësi mund ta riparaqesë çështjen para gjykatës kompetente, në përputhje me nenin 11, pika 2, të Kodit të Procedurës Administrative.

4. Vëzhgime kritike

Ky vendim është pjesë e një linje jurisprudence që po qartëson gjithnjë e më shumë kufijtë ndërmjet juridiksionit administrativ dhe civil në çështjet e imigracionit, duke konfirmuar një parim tashmë të konsoliduar: kur një vendim ndikon mbi marrëdhëniet familjare, kompetenca i takon gjykatës civile.

Megjithatë, dalin dy çështje që meritojnë analizë:

1. Veçantia e regjimit pas Brexit-it – Karta e qëndrimit sipas nenit 18 të Marrëveshjes së tërheqjes ka një natyrë të përzier: ndërkombëtare, evropiane dhe administrative. Trajtimi i saj thjesht si leje qëndrimi për arsye familjare mund të jetë reduktues.

2. Rreziku i fragmentimit të mbrojtjes gjyqësore – Kufizimi i tepërt i juridiksionit, veçanërisht për situata të ndërlikuara që burojnë nga marrëveshje ndërkombëtare, mund të sjellë pasoja praktike negative për të drejtën e mbrojtjes dhe mund të vonojë zgjidhjen e çështjeve duke rritur kostot për qytetarët.

5. Përfundim

Vendimi i Gjykatës Administrative të Lombardisë (nr. 2372/2025) pasqyron një qëndrim restriktiv të gjykatave administrative ndaj kompetencave të tyre në çështjet që lidhen me lejet e qëndrimit për arsye familjare, edhe kur këto burojnë nga marrëveshje ndërkombëtare si ajo e Brexit-it.

Gjithsesi, ky vendim duhet të shërbejë si nxitje për përditësimin e kuadrit normativ dhe jurisprudencial, për të pranuar kompleksitetin e të drejtave që burojnë nga burime ndërkombëtare dhe evropiane, dhe për të garantuar një qasje më të qartë dhe efektive ndaj drejtësisë për qytetarët e prekur.

---