TAR Salerno: kërkesa për leje qëndrimi e refuzuar për "shitje të vogël droge" duhet të rishqyrtohet në dritën e jurisprudencës kushtetuese Vendimi nr. 1074/2025 – Nr. R.G. 869/2024 – Gjykata Administrative Rajonale e Kampanias, seksioni i ndarë në Salerno, Seksioni e Tretë – publikuar më 11 qershor 2025

 TAR Salerno: kërkesa për leje qëndrimi e refuzuar për "shitje të vogël droge" duhet të rishqyrtohet në dritën e jurisprudencës kushtetuese

Vendimi nr. 1074/2025 – Nr. R.G. 869/2024 – Gjykata Administrative Rajonale e Kampanias, seksioni i ndarë në Salerno, Seksioni e Tretë – publikuar më 11 qershor 2025

Me këtë vendim, TAR Salerno pranoi padinë e një shtetasi të huaj kundër dekretit të refuzimit të lejes së qëndrimit për legalizimin e punës sipas nenit 103, paragrafi 1, të Dekretit Ligj nr. 34/2020, i bazuar në një dënim të mëparshëm për mbajtje droge sipas nenit 73, paragrafi 5, të D.P.R. 309/1990.

Komisariati e kishte konsideruar këtë dënim si pengesë absolute, duke aplikuar automatikisht nenin 103, paragrafi 10, shkronja c), të Dekretit Ligj nr. 34/2020, i cili përjashton nga procedura e rregullimit ata që janë dënuar për "vepra penale në lidhje me drogat". Paditësi kishte argumentuar se bëhej fjalë për një rast të "shitjes së vogël", dënimi ishte i hershëm, pena ishte pezulluar dhe ishte përfunduar edhe riabilitimi ligjor.

Gjykata vlerësoi të themeluar padinë, veçanërisht në dritën e vendimit të Gjykatës Kushtetuese nr. 43/2024, e cila e shpalli jokushtetuese këtë normë, në pjesën ku parashikon përjashtimin automatik për ata të dënuar për veprën penale të parashikuar në nenin 73, paragrafi 5, të D.P.R. 309/1990. Gjykata Kushtetuese sqaroi se në këto raste kërkohet një vlerësim individual i rrezikshmërisë aktuale shoqërore të aplikuesit, dhe nuk lejohet një prezumim absolut.

TAR theksoi se, edhe para ndryshimeve ligjore që e bënë këtë vepër penale një vepër autonome, parimet e proporcionalitetit, arsyeshmërisë dhe mbrojtjes së të drejtave themelore impononin gjithsesi një hetim të plotë dhe të individualizuar mbi rrethanat e personit. Në rastin konkret, vendimi i kundërshtuar nuk përmbante asnjë analizë të tillë.

Për rrjedhojë, Gjykata anuloi dekretin e refuzimit dhe urdhëroi Komisariatin të rishikojë kërkesën, duke vlerësuar në mënyrë konkrete rrezikshmërinë shoqërore të aplikuesit në dritën e riabilitimit, kalimit të kohës, sjelljes pas dënimit si dhe gjendjes familjare dhe punësore të dokumentuar. Shpenzimet gjyqësore u kompensuan për shkak të veçantisë së çështjes, ndërsa ndihma juridike falas u konfirmua, me shpërblim prej 1000 euro në favor të avokatit mbrojtës.

Avv. Fabio Loscerbo