Avokat për Imigracionin

sabato 21 giugno 2025

Diskrecioni në dhënien e shtetësisë italiane: një kufi i qartë mes integrimit dhe dënimit penal

nga Avv. Fabio Loscerbo

Këshilli i Shtetit – Seksioni III – Vendimi nr. 5391/2025 – Nr. Regj. Gjyqësor: 2946/2023 – Datë vendimi: 12 qershor 2025

1. Hyrje

Vendimi nr. 5391/2025 i Këshillit të Shtetit trajton përsëri me rreptësi dhe koherencë sistematike çështjen e interpretimit dhe zbatimit të natyrës së procedurës për dhënien e shtetësisë italiane me natyralizim, të parashikuar në nenin 9 të ligjit nr. 91, datë 5 shkurt 1992. Vëmendja përqendrohet në raportin ndërmjet precedenteve penale të kërkuesit dhe integrimit të tij social, në një kontekst ku administrata gëzon një hapësirë të gjerë vlerësimi diskrecionar.

2. Rasti konkret: faktet dhe gjykimi i shkallës së parë

Shtetasi moldav kishte kundërshtuar në Gjykatën Administrative të Lazios vendimin e Ministrisë së Brendshme që kishte refuzuar kërkesën për shtetësi italiane, në bazë të nenit 9, shkronja f), të ligjit nr. 91/1992. Refuzimi bazohej në:

një dënim penal përfundimtar për pushtim të pronës private në bashkëpunim;
një dënim tjetër në shkallën e parë për mbajtje targash të rreme, i shuar më vonë në apel për shkak të parashkrimit.

Gjykata administrative refuzoi kërkesën. Kërkuesi paraqiti ankesë pranë Këshillit të Shtetit, duke pretenduar mungesë arsyetimi dhe mosvlerësim të personalitetit dhe integrimit të tij.

3. Parimi i rikonfirmuar: natyra e veprimit dhe hapësira e diskrecionit administrativ

Me vendimin nr. 5391/2025, të depozituar më 20 qershor 2025, Këshilli i Shtetit hodhi poshtë ankesën, duke konfirmuar ligjshmërinë e refuzimit.

Argumentimi mbështetet mbi një parim jurisprudencial të konsoliduar: shtetësia italiane përmes natyralizimit nuk është një e drejtë subjektive, por një koncesion diskrecionar, i kushtëzuar nga balancimi midis interesit publik dhe situatës personale të të huajit.

Ky akt konsiderohet si akt i lartë administrativ, dhe vlerësimi bëhet në bazë të elementeve si:

korrektësia e sjelljes;
integrimi ekonomik, social dhe familjar;
dinjiteti moral dhe civil i aplikantit.

4. Dënimet penale: pengesë absolute apo element vlerësimi?

Edhe në mungesë të një pengese ligjore absolute, Këshilli i Shtetit nënvizon se sjelljet e dënueshme penalisht përbëjnë pengesë relative, që shpreh një mospërmbushje të integrimit të plotë social.

Ndërtohet një dallim mes:

vlerësimit penal të rrezikshmërisë së individit (nga gjykata penale);
dhe vlerësimit administrativ të përshtatshmërisë për integrim kombëtar.

Pra, administrata ka të drejtë të vlerësojë jo vetëm gjykimet penale, por edhe sjelljen e përgjithshme të individit, përfshirë faktin se nuk ka paraqitur kërkesë për rehabilitim në kohën e duhur.

5. Momenti i vlefshëm dhe barra e veprimit

Këshilli i Shtetit rikujton se ligjshmëria e një vendimi vlerësohet në momentin kur ai është marrë.
Ndodhitë e mëvonshme, si kërkesa për rehabilitim, nuk kanë ndikim në vendimin tashmë të marrë, por mund të jenë bazë për një kërkesë të re për shtetësi.

Prandaj, është përgjegjësi e të huajit të rihapë procedurën administrative, në vend që të vazhdojë një proces gjyqësor të gjatë (shih: Këshilli i Shtetit, seksioni III, 16 nëntor 2020, nr. 7036; Gjykata e Lartë Administrative Rajonale – Sicili, 11 korrik 2022, nr. 814).

6. Përfundim

Vendimi nr. 5391/2025 i Këshillit të Shtetit është një konfirmim i mëtejshëm i një linje të qartë jurisprudence, që pohon se shtetësia italiane me natyralizim është një akt diskrecionar, dhe për të kërkohet provë e plotë dhe konkrete e integrimit në shoqërinë italiane.

Precedentët penalë, edhe kur nuk janë automatikisht pengues, mund të justifikojnë refuzimin nëse janë të arsyetuar në mënyrë proporcionale, koherente dhe logjike.

Jurisdiksioni dhe e drejta për bashkim familjar pas Brexit-it: rasti i Kartës së qëndrimit për shtetasit britanikë

nga Avv. Fabio Loscerbo

Nr. i regj. gjyqësor: 646/2025 – Gjykata Administrative Rajonale e Lombardisë – Seksioni IV – Vendimi nr. 2372/2025, datë 18 qershor 2025

1. Hyrje

Vendimi në fjalë trajton një çështje gjithnjë e më aktuale në fushën e të drejtës së imigracionit pas Brexit-it: kërkesa për lëshimin e një karte qëndrimi nga një shtetas britanik, bashkëshort i një shtetaseje italiane, në bazë të nenit 18, pika 4, të Marrëveshjes së tërheqjes ndërmjet Bashkimit Evropian dhe Mbretërisë së Bashkuar, e nënshkruar më 24 janar 2020.

Gjykata Administrative Rajonale e Lombardisë, me vendimin nr. 2372/2025, e shpalli të papranueshëm padinë për mungesë të juridiksionit të gjykatës administrative, duke ia kaluar kompetencën gjykatës civile, në përputhje me nenin 30, pika 6, të dekretit legjislativ nr. 286/1998 (T.U.I.).

2. Faktet

Paditësi, shtetas britanik me leje qëndrimi për arsye familjare si bashkëshort i një shtetaseje italiane, kishte paraqitur kërkesë në Komisariatin e Policisë për të marrë “kartën e qëndrimit” të parashikuar nga neni 18 i Marrëveshjes së tërheqjes, e destinuar për shtetasit britanikë të vendosur në Itali para datës 31 dhjetor 2020.

Komisariati refuzoi kërkesën me dekret të datës 9 dhjetor 2024, njoftuar më 14 dhjetor 2024. Paditësi më pas paraqiti ankesë në gjykatën administrative.

3. Vendimi i Gjykatës

Gjykata shpalli të papranueshme padinë për mungesë juridiksioni, duke vërejtur se akti i kontestuar i përket fushës së të drejtës për bashkim familjar, e cila i përket ekskluzivisht juridiksionit të gjykatës civile, sipas nenit 30, pika 6, të T.U.I. dhe nenit 20 të dekretit legjislativ nr. 150/2011.

U përmend gjithashtu jurisprudenca e konsoliduar (shih Gjykata Administrative e Lazios, seksioni III-ter, vendimi nr. 1629/2020), sipas së cilës çdo vendim që lidhet me lejet e qëndrimit për arsye familjare i takon vetëm gjykatës civile.

Gjykata vuri në dukje se kjo kompetencë ishte e përmendur edhe në fund të aktit të kontestuar, dhe se paditësi mund ta riparaqesë çështjen para gjykatës kompetente, në përputhje me nenin 11, pika 2, të Kodit të Procedurës Administrative.

4. Vëzhgime kritike

Ky vendim është pjesë e një linje jurisprudence që po qartëson gjithnjë e më shumë kufijtë ndërmjet juridiksionit administrativ dhe civil në çështjet e imigracionit, duke konfirmuar një parim tashmë të konsoliduar: kur një vendim ndikon mbi marrëdhëniet familjare, kompetenca i takon gjykatës civile.

Megjithatë, dalin dy çështje që meritojnë analizë:

Veçantia e regjimit pas Brexit-it – Karta e qëndrimit sipas nenit 18 të Marrëveshjes së tërheqjes ka një natyrë të përzier: ndërkombëtare, evropiane dhe administrative. Trajtimi i saj thjesht si leje qëndrimi për arsye familjare mund të jetë reduktues.
Rreziku i fragmentimit të mbrojtjes gjyqësore – Kufizimi i tepërt i juridiksionit, veçanërisht për situata të ndërlikuara që burojnë nga marrëveshje ndërkombëtare, mund të sjellë pasoja praktike negative për të drejtën e mbrojtjes dhe mund të vonojë zgjidhjen e çështjeve duke rritur kostot për qytetarët.

5. Përfundim

Vendimi i Gjykatës Administrative të Lombardisë (nr. 2372/2025) pasqyron një qëndrim restriktiv të gjykatave administrative ndaj kompetencave të tyre në çështjet që lidhen me lejet e qëndrimit për arsye familjare, edhe kur këto burojnë nga marrëveshje ndërkombëtare si ajo e Brexit-it.

Gjithsesi, ky vendim duhet të shërbejë si nxitje për përditësimin e kuadrit normativ dhe jurisprudencial, për të pranuar kompleksitetin e të drejtave që burojnë nga burime ndërkombëtare dhe evropiane, dhe për të garantuar një qasje më të qartë dhe efektive ndaj drejtësisë për qytetarët e prekur.

sabato 14 giugno 2025

🎙️ Podcast – E Drejta e Imigracionit 🎧 Episodi: Leja e qëndrimit afatgjatë në BE dhe dënimi penal – çfarë thotë Gjykata Administrative

🎙️ Podcast – E Drejta e Imigracionit

🎧 Episodi: Leja e qëndrimit afatgjatë në BE dhe dënimi penal – çfarë thotë Gjykata Administrative

📢 Mirë se vini në një episod të ri të podcastit E Drejta e Imigracionit. Sot flasim për një vendim të rëndësishëm që ka të bëjë me lejen e qëndrimit afatgjatë në BE dhe mundësinë e revokimit të saj pas një dënimi penal.

⚖️ Me vendimin nr. 681 të vitit 2025, Gjykata Administrative e Rajonit të Emilia-Romagna, seksioni i parë, ka vendosur mbi një padi me R.G. numër 540 të vitit 2021, të paraqitur nga një shtetas nga Bangladeshi. Ai kishte leje qëndrimi BE të lëshuar në 2017. Pas një dënimi për grabitje dhe dëmtime fizike, Policia revokoi lejen dhe lëshoi një leje të zakonshme pune njëvjeçare.

✍️ Padia kundërshtonte këtë vendim duke pretenduar mungesë arsyetimi dhe mosvlerësim të integrimit të kërkuesit: punë e rregullt, familje e stabilizuar, fëmijë në shkollë.

🔍 Gjykata e refuzoi padinë duke theksuar se leja BE nuk është një e drejtë absolute, por një përfitim që jepet për nivel të lartë integrimi. Mund të hiqet në raste të rënda për rrezikshmëri sociale, siç ndodhi këtu.

📌 Mesazhi është i qartë: formaliteti nuk mjafton. Sjellja duhet të jetë në përputhje me vlerat thelbësore të rendit kushtetues.

🗣️ Në përfundim, vendimi tregon se integrimi nuk është thjesht procedural, por një detyrim konkret. Leja e qëndrimit nuk mund të ruhet nëse rrezikohet siguria publike.

🎙️ E Drejta e Imigracionit – Përgatitur nga Avokati Fabio Loscerbo

Natyra shpërblyese e lejeqëndrimit të BE-së për qëndrues afatgjatë: kufijtë dhe diskrecioni administrativ në dritën e vendimit të TAR Emilia-Romagna, Seksioni I, nr. 681/2025 (R.G. nr. 540/2021)

Titulli:
Natyra shpërblyese e lejeqëndrimit të BE-së për qëndrues afatgjatë: kufijtë dhe diskrecioni administrativ në dritën e vendimit të TAR Emilia-Romagna, Seksioni I, nr. 681/2025 (R.G. nr. 540/2021)

1. Hyrje

Vendimi nr. 681/2025, i depozituar më 12 qershor 2025 nga Gjykata Administrative Rajonale për Emilia-Romagna (me nr. regjistrimi 540/2021), trajton një çështje të ndjeshme në të drejtën e të huajve: revokimi i lejeqëndrimit të BE-së për qëndrim afatgjatë pas një dënimi penal dhe dhënia e një lejeqëndrimi të zakonshëm për motive pune. Vendimi konfirmon një qëndrim të konsoliduar gjyqësor sipas të cilit ky lloj titulli ka natyrë të gjerë “shpërblyese” dhe nuk përbën një të drejtë subjektive absolute për ta mbajtur atë.

2. Rasti konkret: faktet dhe ankesat e paditësit

Paditësi, shtetas i Bangladeshit, ishte mbajtës i një lejeqëndrimi BE për qëndrues afatgjatë të lëshuar nga Komanda e Policisë së Bolonjës më 2017. Ai kishte kërkuar përditësimin e lejes më 2019. Me dekret të datës 26 mars 2021, të njoftuar më 19 prill 2021, policia vendosi ta revokojë këtë leje për shkak të një dënimi penal (për grabitje dhe dëmtime fizike), por njëkohësisht i lëshoi një lejeqëndrim të vlefshme për një vit për punë të varur.

Ankesa e paraqitur argumentonte shkelje ligjore (neni 9, pika 4, e dekretit legjislativ mbi emigracionin) dhe mungesë të motivimit, duke pretenduar se revokimi ishte bërë në mënyrë automatike, pa një vlerësim të përshtatshëm të procesit të integrimit të paditësit, i cili dëshmohej nga puna e tij e rregullt, qëndrimi familjar në Itali dhe fëmijët e mitur që ndiqnin shkollën.

3. Ecuria procedurale

Kërkesa për pezullim u refuzua në korrik 2021 (me vendimin nr. 352/2021). Pas një periudhe pa veprim proceduror, çështja u regjistrua në listën shtesë të gjykatës për likuidimin e prapambetjes dhe u shqyrtua në seancën themelore më 11 qershor 2025. Gjykata konstatoi vazhdimësinë e interesit të paditësit dhe vendosi të rrëzojë kërkesën.

4. Arsyetimi gjyqësor: balancimi mes rrezikshmërisë dhe integrimit

Gjykata konsideroi se administrata kishte kryer një vlerësim të plotë dhe jo të paarsyeshëm të situatës:

Leja e qëndrimit BE për afatgjatë nuk është një e drejtë e fituar, por një shpërblim për një integrim të avancuar të të huajit.
Administrata ka balancuar interesin e shtetasit për të qëndruar në Itali me nevojën për të mbrojtur rendin dhe sigurinë publike, duke pasur parasysh natyrën e rëndë të veprave penale.
Për këtë arsye, u revokua leja "e përforcuar" dhe u lëshua një leje e zakonshme vjetore për motive pune, e rinovueshme.

Gjykata sqaroi se kjo qasje është në përputhje me parimet e jurisprudencës kushtetuese dhe evropiane, që kërkojnë një vlerësim individual, por nuk përjashtojnë kufizime për shkak të interesit publik.

5. Parimi i konfirmuar: titulli “i përforcuar” nuk është i paprekshëm

Gjykata, duke iu referuar vendimeve të mëparshme të saj (nr. 609/2025 dhe 263/2025), riafirmoi se nuk është e pranueshme të jepet një leje e tillë për një të huaj të dënuar për krime që prekin drejtpërdrejt vlera themelore të mbrojtura nga Kushtetuta, si jeta dhe siguria fizike.

Për më tepër, gjykata theksoi:

Gjyqësimi i rrezikshmërisë sociale është në kompetencën diskrecionale të autoritetit publik;
Dënimi penal justifikon revokimin e lejes BE, pa e penguar dhënien e një titulli më të ulët;
Motivimi i administratës ishte i plotë dhe nuk kishte karakter automatik.

6. Përfundime

Vendimi nr. 681/2025 i TAR Emilia-Romagna rikonfirmon se dhënia ose rinovimi i lejes BE për qëndrues afatgjatë nuk është një e drejtë absolute, por është i kushtëzuar nga një vlerësim i thelluar i sjelljes së individit dhe mungesës së motiveve penguese të rendit publik.

Megjithëse vendimi çon në humbjen e një statusi më të favorshëm, ai nuk ia mohon paditësit mundësinë për të qëndruar rregullisht në Itali, për të punuar dhe për të ruajtur jetën familjare. Atij i jepet mundësia për të rindërtuar një rrugë drejt integrimit të plotë dhe rikthimit të statusit më të qëndrueshëm.

Ky vendim përforcon një model integrimi gradual dhe i kthyeshëm, ku ruajtja e lejeve më të avancuara varet nga përgjegjësia personale dhe respektimi i normave të bashkëjetesës civile.

Av. Fabio Loscerbo
Avokat – Dhoma e Avokatëve e Bolonjës

🎙️ Titulli: Shtetësia nga lindja në Itali – Kur vullneti prevalon mbi formalitetin

🎙️ Titulli: Shtetësia nga lindja në Itali – Kur vullneti prevalon mbi formalitetin

📢 "Mirë se vini në një episod të ri të podcastit të së Drejtës së Emigracionit. Sot flasim për shtetësinë. Një vajzë e lindur në Itali nga prindër të huaj, me qëndrim të pandërprerë në vendin tonë, paraqet deklaratën për të marrë shtetësinë në moshën 18-vjeçare. Por Komuna nuk e regjistron kërkesën. Pas më shumë se dhjetë vitesh, ndërhyn Gjykata."

⚖️ "Me vendimin nr. 2325 të vitit 2025, Gjykata e Breshës vendosi se kur deklarata paraqitet brenda afatit dhe plotësohen kushtet – lindja në Itali dhe qëndrimi i ligjshëm i vazhdueshëm – e drejta për shtetësi nuk mund të mohohet për shkak të një parregullsie formale të atribuueshme administratës."

✍️ "Gjykata e njohu se neglizhenca e Komunës nuk mund t’i faturohet aplikantes. Shtetësia është një e drejtë subjektive e plotë dhe nuk mund të pengohet nga heshtja apo dështimet burokratike."

🔍 "Vendimi thekson një parim thelbësor: përmbajtja ka përparësi ndaj formës. Nuk është e pranueshme të mohohet një e drejtë për dikë që ka lindur dhe është rritur në Itali për shkak të mungesës së një protokollimi administrativ."

🗣️ "Njohja e shtetësisë është një akt drejtësie dhe integrimi. Kjo vendimmarrje nga Gjykata e Breshës e konfirmon këtë me qartësi."

"Ky është podcasti Diritto dell’Immigrazione. Përgatitur nga Avokati Fabio Loscerbo."

Marrja e shtetësisë për lindjen në Itali: kur vullneti i shprehur ka më shumë rëndësi se forma – Vërejtje mbi vendimin e Gjykatës së Breshës, R.G. nr. 4260/2023, vendimi nr. 2325/2025

Titulli:
Marrja e shtetësisë për lindjen në Itali: kur vullneti i shprehur ka më shumë rëndësi se forma – Vërejtje mbi vendimin e Gjykatës së Breshës, R.G. nr. 4260/2023, vendimi nr. 2325/2025

1. Parathënie

Me vendimin nr. 2325/2025, të publikuar më 4 qershor 2025 në kuadër të procedurës gjyqësore të regjistruar me nr. R.G. 4260/2023, Gjykata e Breshës – seksioni i posaçëm për çështjet e emigracionit – njohu të drejtën për shtetësi italiane të një të reje të lindur në Itali nga prindër të huaj, pasi konstatoi plotësimin e kushteve të parashikuara nga neni 4, paragrafi 2 i ligjit nr. 91/1992. Ky vendim përbën një shembull të rëndësishëm të një qasjeje thelbësore në vlerësimin e qëndrimit të ligjshëm dhe të kapërcimit të pengesave formale që shpesh pengojnë ushtrimin efektiv të së drejtës nga ata që lindin dhe rriten në Itali.

2. Faktet: paraqitja e kërkesës dhe mosveprimi i administratës

Paditësja, e lindur në Itali në vitin 1993 dhe rezidente gjatë gjithë jetës në territorin italian, kishte paraqitur më 11 maj 2012 në bashkinë e Dalmine një deklaratë vullneti për marrjen e shtetësisë italiane pas mbushjes së moshës madhore. Megjithatë, kërkesa nuk u protokollua kurrë dhe as nuk u përfundua nga administrata, e cila vetëm në vitin 2023 – pas një kërkese ligjore – komunikoi se deklarata ishte “pa format e duhura”.

Gjykata e konsideroi të papranueshëm sjelljen e bashkisë, e cila kishte për detyrë të kërkonte sqarime ose dokumentacion shtesë, dhe jo të linte të pazgjidhur një kërkesë për më shumë se dhjetë vjet.

3. Kushtet ligjore dhe parimi i përmbajtjes

Sipas nenit 4, paragrafi 2 i ligjit nr. 91/1992, një i huaj i lindur në Itali bëhet shtetas italian nëse:

ka qëndruar në mënyrë të ligjshme dhe të pandërprerë deri në moshën madhore;
dhe deklaron, brenda një viti nga mbushja e tetëmbëdhjetë vjeç, dëshirën për të marrë shtetësinë.

Gjykata theksoi se në këtë rast të gjitha kushtet thelbësore janë përmbushur: paditësja kishte jetuar gjithmonë në Itali, ishte regjistruar në mënyrë të rregullt në gjendjen civile që nga lindja dhe kishte dokumentacion të plotë që dëshmonte praninë e saj të vazhdueshme në territor (certifikata shkollore, mjekësore, leje qëndrimi të nënës, etj.).

Në mënyrë të veçantë, gjykata vlerësoi se mungesa e formalizimit të kërkesës nuk mund të pengojë të drejtën, pasi deklarata ishte dorëzuar në kohë në zyrën përkatëse. Përgjegjësia për mosveprim i përkiste administratës dhe jo paditëses.

4. Precedentët gjyqësorë dhe rregulloret sqaruese

Gjykata iu referua jurisprudencës së konsoliduar (si p.sh. vendimi i Gjykatës së Kasacionit nr. 7322/2019 dhe vendime të tjera të shkallës së parë), e cila e pranon shtetësinë edhe në rast të parregullsive formale, nëse këto nuk janë të atribuueshme vetë personit.

U citua gjithashtu qarkorja ministriale nr. 22/2007, e cila thekson se mungesat e shkaktuara nga administrata nuk mund të bien mbi minorenin, dhe neni 33 i dekret-ligjit nr. 69/2013, i cili lejon të provohet vazhdimësia e qëndrimit në Itali me çdo "dokumentacion të përshtatshëm", madje edhe në prani të parregullsive të shkaktuara nga prindërit ose administrata.

5. Vendimi dhe detyrimi për të paguar shpenzimet gjyqësore

Gjykata pranoi kërkesën, e deklaroi paditësen si shtetase italiane dhe urdhëroi Zyrën e Gjendjes Civile të procedojë me regjistrimet dhe njoftimet përkatëse. Gjithashtu, Ministria e Brendshme u dënua të paguajë shpenzimet gjyqësore në shumën 1000 euro, plus taksat dhe tarifat ligjore.

6. Përfundime

Ky vendim paraqet një shembull të qartë të zbatimit të parimit të efektivitetit të të drejtave. Gjykata konfirmon se e drejta për shtetësi nuk mund të pengohet për arsye thjesht formale, veçanërisht kur paaftësia ose mosveprimi i administratës ka penguar ushtrimin e plotë të kësaj të drejte. Qasja juridike e adoptuar nuk mbron vetëm ligjshmërinë materiale, por edhe dinjitetin dhe integrimin e atyre që kanë lindur dhe janë rritur në Itali.

Avv. Fabio Loscerbo

sabato 7 giugno 2025

🎙️ Podcast: E Drejta e Imigracionit 🎧 Episodi: Të punosh me vërtetimin e kërkesës së parë për leje qëndrimi për arsye familjare 🎙️ Nga Av. Fabio Loscerbo

🎙️ Podcast: E Drejta e Imigracionit

🎧 Episodi: Të punosh me vërtetimin e kërkesës së parë për leje qëndrimi për arsye familjare
🎙️ Nga Av. Fabio Loscerbo

Mirë se vini. Në këtë episod flasim për një sqarim të rëndësishëm nga Ministria e Punës dhe Inspektorati Kombëtar i Punës, sipas Qarkores nr. 4079, datë 7 maj 2018.

Mesazhi është i qartë:
👉 Një shtetas i huaj që ka paraqitur kërkesë për lejen e parë të qëndrimit për arsye familjare mund të punojë ligjërisht, vetëm me vërtetimin e dorëzimit të kërkesës.

Nuk është e nevojshme të pritet dokumenti përfundimtar.
Qarkorja njeh që ky vërtetim ka vlerë ligjore dhe vërteton qëndrimin e rregullt.

Baza ligjore është neni 5, pika 9-bis e Ligjit të Bashkuar për Imigracionin, e cila interpretohet në mënyrë të zgjeruar për të përfshirë edhe lejet për arsye familjare.

Kjo nënkupton:
🔹 Familjari mund të fillojë punën në mënyrë të ligjshme,
🔹 Punëdhënësi nuk rrezikon gjoba,
🔹 Qëndrimi i rregullt është i garantuar që nga hyrja e parë.

Ky është një hap i rëndësishëm drejt integrimit të vërtetë dhe thjeshtimit të procedurave administrative.

Për të lexuar qarkoren e plotë, vizitoni:
https://www.lavoro.gov.it/temi-e-priorita/immigrazione/focus-on/ingresso-e-soggiorno-per-lavoro-in-italia/Documents/Nota-congiunta-INL-pds-motivi-familiari-prot.pdf