domenica 18 maggio 2025

Mbrojtja speciale si garanci për jetën private të rrënjosur: koment mbi vendimin e Gjykatës së Bolonjës, nr. R.G. 7780/2024, datë 23 prill 2025

Titulli:
Mbrojtja speciale si garanci për jetën private të rrënjosur: koment mbi vendimin e Gjykatës së Bolonjës, nr. R.G. 7780/2024, datë 23 prill 2025


Përmbledhje:
Me vendimin e saj të datës 23 prill 2025, Gjykata e Bolonjës pranoi kërkesën e një shtetasi shqiptar dhe urdhëroi lëshimin e lejes së qëndrimit për mbrojtje speciale. Gjykata vlerësoi integrimin shoqëror dhe profesional të arritur në Itali, duke u mbështetur në konceptin e “jetës private” të mbrojtur nga neni 8 i Konventës Evropiane për të Drejtat e Njeriut. Ky vendim i përket vijës së jurisprudencës së gjykatave italiane që kanë shpjeguar fushën e mbrojtjes speciale në dritën e reformës së dekretit 130/2020 dhe dispozitës kalimtare të dekretit 20/2023.


1. Hyrje
Rasti i paraqitur në Gjykatën e Bolonjës lidhej me një refuzim të kërkesës për mbrojtje speciale të lëshuar nga Komisariati i Parmës më 23 maj 2024. Kërkesa e paraqitur mbi bazën e nenit 19, pika 1.1 të Dekretit Legjislativ 286/98 (me ndryshimet e dekretit 130/2020) u pranua plotësisht, me njohjen e të drejtës për një leje qëndrimi dyvjeçare të rinovueshme dhe të konvertueshme.


2. Kuadri ligjor dhe dispozita kalimtare
Gjykata konfirmoi zbatimin e normës së mëparshme përpara hyrjes në fuqi të Dekretit 20/2023, në përputhje me nenin 7, pika 2 të tij. Prandaj, u zbatua neni 19, pika 1.1 i T.U.I. në versionin pas Dekretit 130/2020, që ndalon dëbimin kur ekziston një rrezik i shkeljes serioze të jetës private dhe familjare.


3. Interpretimi juridik i “jetës private”
Gjykata iu referua praktikës gjyqësore të Gjykatës së Kasacionit dhe të GJEDNJ-së, duke theksuar se mbrojtja speciale është një zhvillim i mëtejshëm i ish-mbrojtjes humanitare. Veçanërisht, u theksua se “jeta private” nuk kufizohet vetëm në aspektin profesional, por përfshin marrëdhëniet shoqërore, banesën, pjesëmarrjen kulturore dhe afektive.


4. Vërtetimi i integrimit profesional dhe shoqëror
Paditësi ka jetuar në mënyrë të rregullt në Itali prej gati katër vitesh, është strehuar në një banesë të rregullt dhe ka një kontratë pune të përhershme në sektorin e pastrimeve, me një pagë mujore prej rreth 1000 euro. Dokumentacioni nga INPS tregoi një përmirësim të vazhdueshëm ekonomik. Nuk kishte precedentë penalë ose rrezik për rendin publik.


5. Balancimi i të drejtave dhe parimi i proporcionalitetit
Gjykata iu referua vendimit të bashkuar të Gjykatës së Kasacionit nr. 24413/2021, që thekson detyrimin për të verifikuar nëse dëbimi mund të çojë në “privim serioz të jetës private apo familjare”. Pas konstatimit të integrimit dhe mungesës së rrezikut për sigurinë publike, leja e qëndrimit përbën një e drejtë subjektive.


6. Përfundime
Ky vendim konfirmon parimin e proporcionalitetit dhe rëndësinë qendrore të të drejtës për jetë private. Ai dëshmon se edhe në mungesë të lidhjeve të forta familjare, një proces real i integrimit shoqëror dhe profesional është i mjaftueshëm për të ndaluar dëbimin, në përputhje me angazhimet ndërkombëtare të Italisë.


Avv. Fabio Loscerbo


📌 Lidhje të dobishme dhe kanalet profesionale:


Dëshiron që tani ta kthej këtë tekst në një video me tekst që rrëshqet në shqip?

Nessun commento:

Posta un commento

🎙️ Podcast: E Drejta e Imigracionit 🎧 Episodi: Të punosh me vërtetimin e kërkesës së parë për leje qëndrimi për arsye familjare 🎙️ Nga Av. Fabio Loscerbo

 🎙️ Podcast: E Drejta e Imigracionit 🎧 Episodi: Të punosh me vërtetimin e kërkesës së parë për leje qëndrimi për arsye familjare 🎙️ Nga...