TAR Salerno: Prefektura duhet të përfundojë procedurën edhe në rast të tërheqjes së punëdhënësit Vendimi nr. 1260/2025 – Nr. R.G. 1808/2024 – Gjykata Administrative Rajonale e Kampanias, seksioni i ndarë në Salerno, Seksioni i Tretë – seanca gjyqësore më 10 qershor 2025

 TAR Salerno: Prefektura duhet të përfundojë procedurën edhe në rast të tërheqjes së punëdhënësit

Vendimi nr. 1260/2025 – Nr. R.G. 1808/2024 – Gjykata Administrative Rajonale e Kampanias, seksioni i ndarë në Salerno, Seksioni i Tretë – seanca gjyqësore më 10 qershor 2025

Me vendimin në fjalë, TAR Salerno pranoi padinë e paraqitur kundër mosveprimit të Prefekturës – Sporteli Unik për Emigracionin në lidhje me kërkesën për lëshimin e lejes së qëndrimit për pritje punësimi, të paraqitur më 7 mars 2023.

Paditësi, i cili kishte hyrë rregullisht në Itali me nulla osta për punë të varur jostinore, ishte paraqitur pranë Sportelit Unik së bashku me punëdhënësin për të formalizuar kontratën e qëndrimit. Megjithatë, për shkak të një gabimi material në shënimin e emrit, takimi nuk pati rezultat. Pas kërkesave të përsëritura dhe tërheqjes së punëdhënësit nga oferta e punësimit, Administrata nuk mori asnjë vendim të shprehur.

Gjykata kujtoi parimin e konfirmuar edhe nga Këshilli i Shtetit (Sez. III, vendimi nr. 4717/2024), sipas të cilit lidhja e kontratës së qëndrimit përbën një fazë thelbësore dhe funksionale jo vetëm për përfitimin e lejes së qëndrimit, por edhe për integrimin e plotë të të huajit në strukturën shoqërore dhe ekonomike të vendit. Ky detyrim nuk mund të shmanget nga administrata publike, e cila ka përgjegjësinë ligjore të thërrasë palët dhe të verifikojë nëse ekziston ende gatishmëria e punëdhënësit për të realizuar punësimin, edhe në funksion të mundësisë për lëshimin e një lejeje qëndrimi për pritje punësimi.

Gjykata konstatoi se, edhe pse Prefektura në fund thirri palët pas më shumë se një viti nga takimi i parë, ky veprim i vonuar nuk e përjashtonte nga detyrimi për të përfunduar në mënyrë formale procedurën e nisur, në përputhje me nenin 5, paragrafi 9, të dekretit legjislativ nr. 286/1998. Ky nen parashikon një afat 60-ditor për të vendosur mbi kërkesat për leje qëndrimi.

Edhe pse mori parasysh një pjesë të praktikës gjyqësore që e përjashton lëshimin e lejes për pritje punësimi në mungesë të një marrëdhënieje pune të formalizuar që në fillim, TAR-i theksoi se administrata duhej gjithsesi të merrte një vendim të shprehur dhe të motivuar, pasi nuk përjashtohet mundësia që i huaji të sigurojë ndërkohë një ofertë të re pune në territorin italian.

Gjykata urdhëroi Prefekturën të shprehet brenda 30 ditëve dhe, në rast të mëtejshëm mosveprimi, caktoi si Komisioner ad acta Përgjegjësin e Drejtorisë Qendrore për Politikat e Migracionit pranë Ministrisë së Brendshme. Kostot e gjykimit u ngarkuan Ministrisë së Brendshme dhe u caktuan në shumën prej 1.000 eurosh, plus shpenzimet shtesë.

Avv. Fabio Loscerbo