domenica 18 maggio 2025

Refuzimi i pezullimit në çështjen e konvertimit të lejes së qëndrimit: Vendimi i TAR Emilia-Romagna, R.G. 492/2025, datë 14 maj 2025


Titulli:
Refuzimi i pezullimit në çështjen e konvertimit të lejes së qëndrimit: Vendimi i TAR Emilia-Romagna, R.G. 492/2025, datë 14 maj 2025

Përmbledhje:
Me vendimin nr. 492/2025, Gjykata Administrative Rajonale e Emilia-Romagna-s refuzoi kërkesën për pezullim të një urdhri administrativ të paraqitur nga një punonjës i huaj kundër revokimit të lejes për konvertimin e qëndrimit nga sezonal në të zakonshëm për punë të varur. Edhe pse mbrojtja përmendi rrethana të jashtëzakonshme (si përmbytjet e vitit 2023), gjykata vlerësoi se mungesa e të ardhurave minimale nga punëdhënësi ishte vendimtare.

1. Hyrje
Rasti ka të bëjë me kundërshtimin ndaj një vendimi të Prefekturës së Bolonjës për të revokuar lejen për konvertimin e një leje qëndrimi për punë sezonale në një leje për punë të rregullt. Arsyeja e revokimit ishte pamundësia e punëdhënësit për të vërtetuar të ardhura vjetore të mjaftueshme.

Kërkesa për pezullim u bë në bazë të nenit 55 të Kodit të Procedurës Administrative, duke theksuar seriozitetin e kërkesës dhe rrezikun e dëmit të pariparueshëm.

2. Konteksti ligjor dhe faktik
Revokimi bazohej në mungesën e të ardhurave minimale vjetore prej 30,000 euro, siç përcaktohet nga neni 30-bis, pika 8 e DPR 394/1999 dhe Dekreti i datës 27 maj 2020.

Avokati kundërshtoi këtë vlerësim, duke deklaruar se vështirësitë financiare ishin pasojë e përmbytjeve të vitit 2023 që kishin dëmtuar aktivitetin bujqësor të punëdhënësit. U dorëzua edhe një raport teknik nga një gjeolog i certifikuar që konfirmonte dëmet.

3. Argumentet e administratës dhe vendimi i TAR
Pavarësisht paraqitjes së një memorandumi mbrojtës sipas nenit 10-bis të Ligjit 241/1990, Prefektura konfirmoi vendimin për revokim, duke vlerësuar se mungesa e të ardhurave nuk ishte mohuar në mënyrë të mjaftueshme.

Gjykata pranoi këtë argument, duke deklaruar se mospërmbushja e kërkesës financiare nuk ishte kontestuar realisht, dhe faktorët e jashtëzakonshëm të paraqitur nuk e ndryshonin këtë mungesë objektive.

Për pasojë, kërkesa për pezullim u refuzua, ndërsa shpenzimet procedurale u kompensuan për shkak të natyrës së veçantë të rastit.

4. Vëzhgime kritike
Ky vendim ngre pikëpyetje mbi balancën e sistemit të imigracionit dhe punësimit në Itali. Refuzimi duket në kundërshtim me një praktikë gjyqësore tashmë të konsoliduar (shih vendimin nr. 408/2023 të TAR Emilia-Romagna dhe nr. 83/2025 të TAR Lecce), e cila mbron idenë se punëtori nuk duhet të penalizohet për mungesat e përkohshme të punëdhënësit, sidomos kur ato vijnë nga fatkeqësi natyrore.

Duhet theksuar gjithashtu se neni 22 i T.U. të Imigracionit parashikon revokimin e lejes nëse kriteret nuk përmbushen më vonë, por gjithashtu lejon dhënien e përkohshme të lejes nëse aktiviteti ekonomik është ende në funksion.

Mospërfshirja e dokumentacionit të plotë ekonomik të paraqitur nga mbrojtja, duke përfshirë të dhëna të përditësuara dhe pronat e paluajtshme të punëdhënësit, mund të përbëjë një mangësi në arsyetim dhe hetim nga ana e gjykatës.

5. Përfundime
Ky rast nënvizon rëndësinë e rolit të gjykatës administrative në mbrojtjen e punëtorëve të huaj të integruar, përballë një administrate që ndonjëherë aplikon rregullat në mënyrë formale dhe jo të arsyetuar. Megjithëse vendimi nuk e përfundon çështjen, ai nxjerr në pah rrezikun që një qasje e ngurtë të minojë funksionin social të integrimit përmes punës.

Avv. Fabio Loscerbo

📌 Lidhje dhe burime profesionale:


alle

Nessun commento:

Posta un commento

Iscriviti a: Commenti sul post (Atom)

🎙️ Podcast: E Drejta e Imigracionit 🎧 Episodi: Të punosh me vërtetimin e kërkesës së parë për leje qëndrimi për arsye familjare 🎙️ Nga Av. Fabio Loscerbo

 🎙️ Podcast: E Drejta e Imigracionit 🎧 Episodi: Të punosh me vërtetimin e kërkesës së parë për leje qëndrimi për arsye familjare 🎙️ Nga...