E drejta për ribashkimin familjar midis unitetit procedural dhe interesit parësor të të miturve Shënim mbi urdhrin e Gjykatës Civile të Romës, 7 prill 2025, Nr. Regj. Gj. 611/2025

 

E drejta për ribashkimin familjar midis unitetit procedural dhe interesit parësor të të miturve

Shënim mbi urdhrin e Gjykatës Civile të Romës, 7 prill 2025, Nr. Regj. Gj. 611/2025

Në kuadrin e sfidave të shumta juridike që lidhen me ribashkimin familjar për shtetasit e huaj që qëndrojnë ligjërisht në Itali, urdhri i lëshuar nga Gjykata Civile e Romës më 7 prill 2025, me numër regjistrimi gjyqësor 611/2025, përfaqëson një konfirmim të rëndësishëm të vlerës së të drejtës për njësi familjare, duke zbatuar një interpretim që e vendos interesin e të miturit në qendër të vlerësimit juridik.

Rasti konkret kishte të bënte me refuzimin e vizave familjare nga konsullata italiane në Nigeri për tre fëmijë të mitur, pavarësisht se autorizimi për ribashkim (nulla osta) ishte dhënë tashmë nga Sporteli Unik për Emigracionin. Kërkuesja kishte ndjekur të gjitha procedurat përkatëse, përfshirë testin e ADN-së nëpërmjet IOM-it dhe legalizimin e dokumenteve të lindjes si dhe certifikatën e vdekjes së bashkëshortit të ndjerë, babait të fëmijëve. Në mënyrë të papritur dhe ndërkohë që procedura ishte ende në shqyrtim, konsullata vendosi refuzimin për të tre fëmijët. Përballë kësaj, kërkuesja iu drejtua gjykatës me kërkesë për masë të përkohshme sipas nenit 700 të Kodit të Procedurës Civile.

Gjykata e pranoi kërkesën, duke mbështetur një qëndrim tashmë të konsoliduar të Gjykatës së Kasacionit, sipas të cilit procedura e ribashkimit është e unifikuar dhe përbëhet nga dy faza të ndërlidhura: ajo e brendshme (përmes Sportelit Unik) që përfundon me autorizimin për ribashkim, dhe ajo e jashtme (në Konsullatë), që përfundon me lëshimin e vizës. Sipas gjykatës, nuk është e ligjshme ndërprerja arbitrare e këtij procesi në fazën e dytë, nëse faza e parë është përfunduar pozitivisht.

Përsa i përket fumus boni iuris (bazës juridike), gjykata vlerësoi si të plotë dhe të mjaftueshme dokumentacionin e paraqitur. Ndërsa për rrezikun e dëmit të pariparueshëm (periculum in mora), u theksua se në rastet ku janë të përfshirë të mitur, kalimi i kohës dëmton rëndë të drejtën për njësi familjare, dëm ky që nuk mund të kompensohet në mënyrë të barabartë më vonë.

Në mbështetje të vendimit, gjykata përmendi disa instrumente ndërkombëtare të të drejtave të fëmijës, si:

• Konventa për të Drejtat e Fëmijës (New York, 1989)

• Konventa Evropiane për Ushtrimin e të Drejtave të Fëmijës (Strasburg, 1996)

• Karta e të Drejtave Themelore të Bashkimit Evropian (2000)

Në përfundim, gjykata urdhëroi lëshimin provizor të vizave familjare, duke afirmuar qartë se interesi i të miturit ka përparësi absolute edhe përballë pengesave administrative.

Rëndësia e këtij vendimi shkon përtej rastit të veçantë: ai rikujton se veprimi konsullor nuk mund të kthehet në një pengesë për ushtrimin e një të drejte themelore siç është ribashkimi familjar. Po ashtu, nënvizon detyrimin institucional për koherencë procedurale dhe respektim real të ligjit, jo vetëm formal.

---

✍️ Avv. Fabio Loscerbo