E drejta për mbrojtje plotësuese dhe detyrimi i Komisariatit të Policisë: Analizë e një vendimi të fundit të Gjykatës së Bolonjës

 E drejta për mbrojtje plotësuese dhe detyrimi i Komisariatit të Policisë: Analizë e një vendimi të fundit të Gjykatës së Bolonjës

Hyrje Mbrojtja plotësuese është një pjesë thelbësore e sistemit të mbrojtjes së kërkuesve të azilit në Itali, por zbatimi i saj praktik shpesh has në pengesa administrative që kufizojnë aksesin në të. Në këtë kontekst, vendimi i Gjykatës së Bolonjës (N.R.G. 1199/2025) ka konfirmuar detyrimin e Komisariatit të Policisë për të pranuar kërkesat për mbrojtje plotësuese dhe për të nisur procedurat administrative përkatëse.

Çështja e paraqitur para gjykatës Paditësi paraqiti një kërkesë për mbrojtje plotësuese në Komisariatin e Policisë së Forlit më 18 nëntor 2024. Pas mungesës së një përgjigjeje nga administrata, ai dërgoi dy kujtesa shtesë (më 13 dhe 20 janar 2025), por përsëri nuk mori përgjigje. Për këtë arsye, ai ngriti një kërkesë urgjente sipas nenit 700 të Kodit të Procedurës Civile, me qëllim caktimin e një takimi për të dorëzuar kërkesën dhe për të marrë një leje qëndrimi të përkohshme.

Qëndrimi i paditësit dhe korniza ligjore Paditësi iu referua të drejtës së tij për mbrojtje plotësuese, duke cituar Direktivën 2013/32/UE, e cila është transpozuar në legjislacionin italian me Dekretin Legjislativ Nr. 25/2008, si dhe nenin 18 të Kartës së të Drejtave Themelore të Bashkimit Evropian, që garanton të drejtën për azil. Ai gjithashtu iu referua vendimit të Gjykatës së Drejtësisë të Bashkimit Evropian (C-808/18), e cila i detyron shtetet anëtare të sigurojnë akses efektiv në procedurat e mbrojtjes.

Vendimi i gjykatës Gjykata e Bolonjës pranoi kërkesën urgjente, duke konstatuar ekzistencën e fumus boni iuris (bazueshmëria ligjore e kërkesës) dhe periculum in mora (rreziku real që mund të përballet paditësi nëse vonohet shqyrtimi i kërkesës së tij).

Gjykata vlerësoi se:

1. Mosveprimi i Komisariatit të Policisë përbën një shkelje të së drejtës për akses në mbrojtjen ndërkombëtare dhe plotësuese, siç garantohet nga ligjet kombëtare dhe evropiane.
2. Mospërcaktimi i një takimi për të dorëzuar kërkesën për mbrojtje plotësuese përbën një pengesë të paligjshme ndaj ushtrimit të një të drejte themelore.
3. Ligji Nr. 50/2023 kërkon që kërkesat për mbrojtje plotësuese të trajtohen si pjesë e procedurave të mbrojtjes ndërkombëtare, duke garantuar aksesin në Komisariatin e Policisë për dorëzimin e tyre.

Pasojat e vendimit Vendimi konfirmon një parim të rëndësishëm ligjor: Komisariatet e Policisë nuk mund të pengojnë aksesin në procedurat e mbrojtjes plotësuese përmes heshtjes administrative. Duhet garantuar e drejta për paraqitjen e kërkesës nëpërmjet caktimit të një takimi dhe marrjes së një vërtetimi për leje qëndrimi të përkohshme.

Gjykata urdhëroi Komisariatin e Policisë së Forlit të:

• Pranojë kërkesën për mbrojtje plotësuese sipas procedurave të mbrojtjes ndërkombëtare.
• Lëshojë një vërtetim për leje qëndrimi të përkohshme.
• Alternativisht, të caktojë një takim brenda 15 ditëve dhe të lëshojë një vërtetim që konfirmon se kërkesa është në proces shqyrtimi.

Përfundim Ky vendim i Gjykatës së Bolonjës përbën një hap të rëndësishëm drejt forcimit të mbrojtjes së të drejtës për mbrojtje plotësuese, duke konfirmuar parimin e detyrimit të administratës për të garantuar akses efektiv në procedurat dhe për të mos vendosur pengesa arbitrare ndaj paraqitjes së kërkesave. Ky vendim ofron një pikë referimi të rëndësishme për ata që përballen me situata të ngjashme dhe forcon qasjen gjyqësore për mbrojtjen e të drejtave të azilit dhe mbrojtjes ndërkombëtare.

Avv. Fabio Loscerbo