Vendimi i Gjykatës së Bolonjës Nr. R.G. 32343193, datë 15/02/2025: Integrimi si Paradigmë e Re për Qasjen ndaj Emigracionit

 Vendimi i Gjykatës së Bolonjës Nr. R.G. 32343193, datë 15/02/2025: Integrimi si Paradigmë e Re për Qasjen ndaj Emigracionit

Avv. Fabio Loscerbo

Emigracioni nuk është vetëm çështje e menaxhimit të flukseve dhe rregullimeve administrative, por një fenomen kompleks që kërkon një perspektivë më të gjerë dhe të strukturuar. Vendimi i fundit i Gjykatës së Bolonjës ofron një pikë reflektimi thelbësore mbi mënyrën se si koncepti i integrimit po bëhet gjithnjë e më qendror në debatin juridik dhe politik.

Nga Mbrojtja në Stabilitet Social: Rasti Ligjor

Gjykata e Bolonjës, me vendimin e saj, njohu të drejtën për mbrojtje të veçantë për një qytetar të huaj, duke theksuar se integrimi i tij social dhe profesional në Itali përbënte një element vendimtar për dhënien e lejes së qëndrimit. Ky vendim konfirmon orientimin e jurisprudencës italiane dhe evropiane, e cila thekson se niveli i integrimit të kërkuesit nuk mund të neglizhohet në vlerësimin e statusit të tij juridik.

Kërkuesi, i pranishëm në Itali për më shumë se dy vjet, kishte ndërmarrë një rrugë të qëndrueshme drejt stabilitetit në shoqërinë italiane, duke punuar në mënyrë të rregullt, duke krijuar marrëdhënie të rëndësishme shoqërore dhe duke demonstruar një autonomi të vërtetë banimi. Gjykata theksoi se integrimi ekonomik dhe social është një faktor vendimtar për njohjen e mbrojtjes së veçantë, në përputhje me nenin 19 të Dekretit Legjislativ 286/1998, si dhe me jurisprudencën e Gjykatës së Kasacionit, e cila ka pohuar nevojën për të vlerësuar jetën private dhe familjare të kërkuesit brenda kornizës së nenit 8 të KEDNJ.

Një Model i Ri Vlerësimi: Integrimi si Kriter Prioritar

Vendimi përfaqëson një pikë kthese në qasjen ndaj emigracionit, duke treguar se integrimi nuk është vetëm një opsion, por një e drejtë që duhet mbrojtur. Ideja e mbrojtjes nuk mund të kufizohet ekskluzivisht në ekzistencën e rreziqeve objektive në vendin e origjinës, por duhet të shtrihet edhe në rrezikun e konkret të "shkuljes së detyruar" nga konteksti në të cilin kërkuesi ka ndërtuar jetën e tij.

Ligji italian, në dritën e reformës së vitit 2020 dhe legjislacionit më të fundit të vitit 2023, ka konsoliduar progresivisht parimin se integrimi social dhe ekonomik përfaqëson një element kyç në dhënien e mbrojtjes së veçantë. Gjykata ka njohur shprehimisht se humbja e punës, e rrjetit social dhe e stabilitetit të fituar do të përbënte një shkelje të rëndë të të drejtave themelore të kërkuesit, duke shkelur nenin 8 të KEDNJ dhe detyrimet kushtetuese italiane.

Nga Vendimi te Politika: Një Model për t'u Ndjekur

Integrimi duhet të konceptohet jo vetëm si një parametër vlerësimi në procedurat gjyqësore, por edhe si një objektiv politik dhe administrativ. Kjo do të thotë:

• Përmirësimin e aksesit në arsim dhe në tregun e punës për emigrantët, për të favorizuar një përfshirje reale në ekonominë kombëtare;
• Promovimin e politikave të strehimit dhe mbështetjes sociale, të cilat u mundësojnë emigrantëve të jetojnë në mënyrë të pavarur dhe të sigurt;
• Miratimin e një qasjeje pragmatike ndaj mbrojtjes ndërkombëtare dhe të veçantë, duke shmangur burokracinë që mund të bëhet një pengesë e pakapërcyeshme për stabilizimin e personave tashmë të integruar.

Ky vendim, pra, nuk është vetëm një akt në favor të një individi, por përfaqëson një gur themeli për ndërtimin e një vizioni më modern dhe gjithëpërfshirës të fenomenit migrator, në të cilin njohja e mbrojtjes nuk është më një përjashtim i dhënë me hezitim, por një element strukturor i shoqërisë.

Përfundimi

Integrimi nuk është një luks, por një domosdoshmëri juridike dhe sociale. Vendimi i Gjykatës së Bolonjës dëshmon se stabilizimi i emigrantëve përmes njohjes së rrënjëve të tyre sociale është një parim që duhet të udhëheqë zgjedhjet legjislative dhe administrative. E drejta për mbrojtje nuk mund të interpretohet në mënyrë të kufizuar, por duhet të lexohet në funksion të dinjitetit të personit, aftësisë së tij për të ndërtuar një jetë të re dhe kontributit që ai mund t’i ofrojë komunitetit pritës.

Integrimi duhet të bëhet paradigma e re e emigracionit, për një shoqëri më të drejtë, më të sigurt dhe më të respektueshme ndaj të drejtave të të gjithëve.