Leja e qëndrimit lëshohet pas padisë: TAR Sicilia dënon Komisariatin të paguajë shpenzimet, megjithëse çështja është zgjidhur Shënim mbi vendimin e TAR Sicilia – Catania, Seksioni IV, nr. 2160/2025, R.G. nr. 1149/2025, i publikuar më 8 korrik 2025 Avv. Fabio Loscerbo

 Leja e qëndrimit lëshohet pas padisë: TAR Sicilia dënon Komisariatin të paguajë shpenzimet, megjithëse çështja është zgjidhur

Shënim mbi vendimin e TAR Sicilia – Catania, Seksioni IV, nr. 2160/2025, R.G. nr. 1149/2025, i publikuar më 8 korrik 2025
Avv. Fabio Loscerbo

Me vendimin nr. 2160/2025, të publikuar më 8 korrik 2025, Gjykata Administrative Rajonale për Sicilinë – Seksioni i Catanias, Seksioni i Katërt, ka deklaruar pushimin e çështjes në një padi kundër refuzimit të rinovimit të lejes së qëndrimit për arsye pune të pavarur. Megjithatë, ndonëse çështja u konsiderua e zgjidhur, gjykata dënoi Komisariatin e Catanias të paguajë shpenzimet gjyqësore, të llogaritura në mënyrë të barabartë.

Faktet

Paditësi, shtetas kinez, kishte ankimuar dekretin e Komisariatit të Catanias të datës 8 prill 2025, me të cilin i ishte refuzuar kërkesa për rinovimin e lejes së qëndrimit për arsye pune të pavarur. Padia ishte njoftuar më 19 maj 2025 dhe depozituar më 5 qershor 2025.

Pas paraqitjes së padisë, me një shkresë të datës 23 qershor 2025 (e depozituar në gjykatë nga Avokatura e Shtetit më 24 qershor), Komisariati bëri të ditur se kishte rishqyrtuar kërkesën dhe kishte vendosur ta pranonte, duke lëshuar një leje qëndrimi të vlefshme deri më 27 prill 2027. Dokumenti ishte gati për t’u tërhequr nga aplikuesi.

Vendimi

Në seancën me dyer të mbyllura më 3 korrik 2025, të caktuar për shqyrtimin e kërkesës për masë sigurie, përfaqësuesi i Avokaturës së Shtetit pranoi se çështja ishte zgjidhur. Gjykata njoftoi palët se kishte ndërmend të merrte vendim përfundimtar me procedurë të përshpejtuar, pasi nuk nevojitej hetim i mëtejshëm.

Kolegji shpalli pushimin e çështjes, por vendosi që të aplikojë parimin e “humbjes virtuale”, duke dënuar administratën të paguajë shpenzimet gjyqësore në shumën prej 1.000 eurosh, plus shtesat ligjore. Ky vendim u motivua nga fakti se leja u lëshua vetëm pas paraqitjes së padisë, çka nënkupton se refuzimi i mëparshëm ishte i padrejtë.

Vëzhgime përfundimtare

Ky vendim riafirmon një parim të rëndësishëm: administrata nuk mund të shmangë detyrimin për të paguar shpenzimet gjyqësore vetëm sepse e korrigjon gabimin e saj në mënyrë të njëanshme, pasi është iniciuar procedura gjyqësore. Edhe pse çështja procedurale konsiderohet e zgjidhur, përgjegjësia për vendimin e gabuar fillestar mbetet. Parimi i “humbjes virtuale”, tashmë i konsoliduar në jurisprudencë, garanton një balancim të drejtë mes vetërregullimit administrativ dhe mbrojtjes efektive juridike.

Avv. Fabio Loscerbo