Refuzim i lejes së qëndrimit pa njoftim paraprak: TAR Sardegna e anulon për mungesë prove të paralajmërimit për refuzim Shënim mbi vendimin e TAR Sardegna, Seksioni II, nr. 242/2025, R.G. nr. 699/2024, datë 12 mars 2025 Avv. Fabio Loscerbo

 Refuzim i lejes së qëndrimit pa njoftim paraprak: TAR Sardegna e anulon për mungesë prove të paralajmërimit për refuzim

Shënim mbi vendimin e TAR Sardegna, Seksioni II, nr. 242/2025, R.G. nr. 699/2024, datë 12 mars 2025
Avv. Fabio Loscerbo

Me vendimin nr. 242/2025 të datës 12 mars 2025, të botuar më 17 mars 2025, Gjykata Administrative Rajonale për Sardenjën (Seksioni i Dytë) pranoi padinë e paraqitur nga një shtetas i huaj kundër vendimit të Komisarit të Policisë për refuzimin e kërkesës për leje qëndrimi të përhershme, duke e anuluar atë për shkak të një mangësie procedurale thelbësore: mungesa e provës së njoftimit të paralajmërimit për refuzim sipas nenit 10-bis të ligjit nr. 241/1990.

Faktet

Paditësi, shtetas maroken, kishte qenë më parë mbajtës i një leje qëndrimi për punë të varur dhe kishte paraqitur në vitin 2020 kërkesë për leje qëndrimi të përhershme. Pas largimit nga territori italian në vitin 2021 dhe pasi iu refuzua viza e rikthimit nga Konsullata Italiane në Marok (çështje e cila është subjekt i një gjykimi të ndarë në TAR Lazio), Komisariati kishte nisur procedurën që përfundoi me vendimin negativ të kontestuar, të bazuar në nenin 13, pika 4 të D.P.R. 394/1999 dhe në nenin 19, pika 7, shkronja d) të dekretit legjislativ 286/1998.

Paralajmërimi për refuzim, i datës 16 dhjetor 2022, thuhet se ishte dërguar në Konsullatën e Përgjithshme për njoftim, por gjatë procedurës gjyqësore administrata nuk arriti të vërtetonte se ky njoftim ishte bërë realisht, pavarësisht kërkesës së drejtpërdrejtë të gjykatës për këtë provë.

Vendimi

Gjykata konstatoi se mungesa e provës për njoftimin e paralajmërimit për refuzim përbën një shkelje procedurale që nuk mund të riparohet, dhe si e tillë, çon në anulimin e vendimit administrativ të kontestuar. Kjo nuk është një mangësi formale si mungesa e njoftimit për fillimin e procedurës (e cila është relativizuar pas ndryshimeve në nenin 21-octies të ligjit 241/1990), por një e metë që prek të drejtën për pjesëmarrje në procedurë dhe ka ndikim të drejtpërdrejtë në vlefshmërinë e aktit.

Gjykata i referohet jurisprudencës konsoliduar të Këshillit të Shtetit (vendimet nr. 3121/2023, 2072/2023, 629/2021, 6378/2020), e cila thekson rëndësinë e paralajmërimit për refuzim në fushën e imigracionit, për shkak të balancimit të nevojshëm ndërmjet sigurisë publike dhe mbrojtjes së të drejtave themelore të të huajve.

Duke qenë se administrata nuk arriti të vërtetojë njoftimin e aktit procedural, gjykata pranoi padinë dhe anuloi vendimin e kontestuar, duke vendosur që palët të mbulojnë vetë shpenzimet procedurale, për shkak të kompleksitetit të çështjes që përfshinte disa autoritete në nivel kombëtar dhe ndërkombëtar.

Vëzhgime përfundimtare

Ky vendim përforcon një qëndrim juridik që synon të garantojë më tej të drejtat procedurale në procedurat administrative që prekin të drejtën për qëndrim në territorin italian. Ai riafirmon qartë se prova e njoftimit të paralajmërimit për refuzim është një element thelbësor për ligjshmërinë e procedurës.

Mesazhi që përcjell gjykata administrative është i qartë: respektimi i të drejtës për t’u dëgjuar nuk mund të zëvendësohet me supozime ose deklarata formale, sidomos në fusha – si ajo e imigracionit – ku janë në lojë të drejta themelore dhe dinjiteti i personit.

Avv. Fabio Loscerbo