Leje qëndrimi për pritje punësimi: TAR Molise pranon padinë dhe anulon revokimin e vizës për shkak të paligjshmërisë së qartë administrative Vërejtje mbi vendimin e TAR Molise, Seksioni I, vendimi nr. 213/2025, R.G. nr. 40/2025, i datës 18 qershor 2025 Avv. Fabio Loscerbo

 Leje qëndrimi për pritje punësimi: TAR Molise pranon padinë dhe anulon revokimin e vizës për shkak të paligjshmërisë së qartë administrative

Vërejtje mbi vendimin e TAR Molise, Seksioni I, vendimi nr. 213/2025, R.G. nr. 40/2025, i datës 18 qershor 2025
Avv. Fabio Loscerbo

Me vendimin nr. 213/2025, të publikuar më 7 korrik 2025, Gjykata Administrative Rajonale për Molisen pranoi padinë kundër heshtjes së Prefekturës së Isernias në lidhje me kërkesën për leje qëndrimi për pritje punësimi dhe anuloi aktet e revokimit të vizës hyrëse dhe të arkivimit të praktikës. Vendimi dallohet për analizën e saktë të një rasti administrativ të karakterizuar nga shkelje të rënda procedurale, mungesë logjike dhe trajtim të pabarabartë.

Faktet

Pas lëshimit të një autorizimi për punë të varur, shtetasi i huaj hyri rregullisht në territorin italian, por kompania që kishte kërkuar punësimin e tij rezultoi e paqasshme. Në bazë të qarkores së Ministrisë së Brendshme të datës 20 gusht 2007, ai kishte të drejtë të kërkonte një leje qëndrimi për pritje punësimi. U paraqit një kërkesë e parë në Komisariat, e pasuar nga një e dytë në Prefekturë për të njoftuar praninë e një oferte të re pune. Megjithatë, administrata mbeti në heshtje dhe – siç u konstatua gjatë gjykimit – kishte arkivuar praktikën dhe revokuar vizën përpara se i interesuari të hynte në Itali.

Vendimi i Gjykatës

Gjykata kritikoi ashpër sjelljen e administratës: vendimet e kontestuara nuk ishin formalizuar apo njoftuar, por bazoheshin vetëm në shënime të brendshme të sistemit informatik, të cilat nuk kanë vlerë juridike. Për më tepër, revokimi i vizës dhe arkivimi ishin bërë përpara se kërkesat të paraqiteshin zyrtarisht dhe përpara hyrjes së personit në territorin italian, çka dëshmon për një veprim tërësisht arbitrar.

Element tjetër shqetësues ishte trajtimi i pabarabartë: persona të tjerë në të njëjtat kushte ishin thirrur dhe rregulluar, ndërsa në këtë rast, administrata kishte refuzuar procedimin me arsyetimin e "mospasjes në dispozicion", ndonëse i interesuari nuk ndodhej ende fizikisht në Itali.

Për këtë arsye, gjykata anuloi aktet administrative, konstatoi paligjshmërinë e heshtjes dhe urdhëroi Prefekturën të japë përgjigje të shprehur brenda 40 ditëve, duke emëruar një komisioner ad acta në rast të mëtejshëm moszbatimi.

Vëzhgime përfundimtare

Ky vendim riafirmon se veprimtaria administrative duhet të bazohet në akte formale, të motivuara dhe transparente. Përdorimi i sistemeve informatike nuk mund të zëvendësojë detyrimin për të nxjerrë vendime sipas ligjit, as të justifikojë vendime të nxituara apo të bazuara në supozime.

Në fushën e imigracionit, respektimi i të drejtës për qëndrim dhe për mbrojtje ligjore ka rëndësi të veçantë, pasi lidhet drejtpërdrejt me të drejtat themelore të individit. Gjykata administrative ka theksuar me të drejtë se çdo kërkesë duhet të vlerësohet në meritë, duke marrë parasysh edhe elementët e rinj si mundësia e një pune të re, dhe se mosveprimi i administratës mbi baza të pasakta përbën shkelje serioze të parimit të administrimit të mirë.

Avv. Fabio Loscerbo