TITULLI:
Kuptimi i rrënjosjes dhe e drejta për respektimin e jetës private dhe familjare në kuadër të mbrojtjes speciale – Gjykata e Firences, Vendimi nr. R.G. 61/2023, datë 30 prill 2025
Përmbledhje:
Me vendimin nr. R.G. 61/2023 të datës 30 prill 2025, Gjykata e Firences pranoi padinë e një shtetasi të huaj, të cilit i ishte refuzuar kërkesa për mbrojtje ndërkombëtare për shkak të dukshmërisë së pabazueshmërisë, duke i njohur të drejtën për të marrë leje qëndrimi për mbrojtje speciale. Vendimi bazohet në konstatimin e një rrënjosjeje konkrete sociale dhe profesionale në Itali, si dhe në zbatimin e nenit 19, pika 1.1, të Ligjit të Unifikuar për Imigracionin, të interpretuar në dritën e jurisprudencës së Gjykatës Evropiane për të Drejtat e Njeriut.
Teksti i artikullit:
Vendimi i Gjykatës së Firences i datës 30 prill 2025 (nr. R.G. 61/2023) përfaqëson një shembull domethënës të evolucionit të jurisprudencës italiane në lidhje me mbrojtjen speciale, në përputhje me të drejtën evropiane dhe ndryshimet më të fundit ligjore.
Në rastin konkret, paditësi, shtetas maroken, kishte paraqitur kërkesë për mbrojtje ndërkombëtare, e refuzuar nga autoritetet administrative për shkak të mungesës së elementeve të mjaftueshme për të justifikuar statusin. Në gjykim, ai braktisi pretendimin për azil dhe mbrojtje dytësore dhe kërkoi vetëm njohjen e mbrojtjes speciale, duke paraqitur dokumentacion që provonte një rrugëtim të qëndrueshëm integrimi social dhe profesional në Itali.
Gjykata, duke konsideruar se vlerësimet e Komisionit për mbrojtjen ndërkombëtare ishin tashmë të konsoliduara, u përqendrua në ekzaminimin e kushteve për mbrojtje speciale, në përputhje me nenin 19, pika 1.1, të dekretit ligjor nr. 286/98, në versionin e tij të ndryshuar me ligjin nr. 173/2020. Kjo dispozitë ndalon dëbimin ose refuzimin e hyrjes kur një masë e tillë do të cenonte rëndë jetën private apo familjare të individit.
Thelbësore në këtë vendim është përdorimi i konceptit të "rrënjosjes sociale dhe familjare", të trajtuar si një kriter vendimtar për dhënien e mbrojtjes. Vendimi citon në mënyrë eksplicite jurisprudencën e Gjykatës Evropiane për të Drejtat e Njeriut, në veçanti çështjen Narjis kundër Italisë, për të theksuar se, edhe në mungesë të lidhjeve të drejtpërdrejta familjare, rrjeti i marrëdhënieve sociale dhe profesionale është pjesë përbërëse e jetës private të mbrojtur nga neni 8 i KEDNJ-së.
Në rastin konkret, paditësi kishte një kontratë pune të tipit "praktikë profesionale pa afat", kishte ndjekur kurse të gjuhës italiane dhe trajnim profesional në sektorin e ndërtimit, dhe ishte plotësisht i integruar në jetën sociale të Firences. Në të kundërt, kthimi në vendin e origjinës nuk do të ofronte kushte të barabarta integrimi, pasi mungonin lidhjet reale me komunitetin atje.
Gjykata theksoi se ekuilibrimi i kërkuar nga ligji nuk është rezultat i një krahasimi abstrakt ndërmjet sistemeve, por i një analize konkrete të cenueshmërisë që rrjedh nga humbja e habitatit social të ndërtuar në Itali.
Vendimi përfundoi me njohjen e të drejtës për leje qëndrimi për dy vjet, e konvertueshme në leje pune, me mundësi rinovimi, si dhe me kompensimin reciprok të shpenzimeve për shkak të karakterit të ri të provave të paraqitura gjatë gjykimit.
Përfundim:
Ky vendim i shtohet një linje interpretimi që i jep përmbajtje kushtetuese nenit 19, pika 1.1, të Ligjit të Unifikuar për Imigracionin, duke vënë në plan të parë integrimin dhe rrënjosjen personale si elementë të pavarur dhe vendimtarë për mbrojtjen e të huajit, edhe përtej skemave tradicionale të mbrojtjes ndërkombëtare.
Av. Fabio Loscerbo
Avokat i specializuar në të drejtën e imigracionit
www.avvocatofabioloscerbo.it
Nessun commento:
Posta un commento