TAR Lazio: rrëzoi padinë për lejen e qëndrimit për punë të varur pa kontratë qëndrimi

Gjykata Administrative Rajonale për Lazion (Seksioni i Parë – Ter), me vendimin nr. 16917/2025 të publikuar më 1 tetor 2025 (RG nr. 9777/2025), rrëzoi padinë e paraqitur nga një shtetas i huaj kundër dekretit të Drejtorisë së Policisë së Romës, i cili kishte shpallur të papranueshme kërkesën e parë për leje qëndrimi për punë të varur, të kërkuar nëpërmjet dekretit të flukseve 2021.

Çështja

Paditësi kishte kundërshtuar dekretin e datës 2 maj 2025 të Policisë së Romës, i cili kishte refuzuar kërkesën për mungesë të kontratës së qëndrimit. Ai pretendonte se Prefektura e Romës nuk e kishte thirrur ende për nënshkrimin e kontratës pranë Sportelit Unik të Imigracionit dhe për këtë arsye veprimi i administratës ishte i paligjshëm.

Nga ana e tyre, Policia dhe Ministria e Brendshme, përfaqësuar nga Avokatura e Shtetit, konfirmuan rregullsinë e procedurës, duke theksuar se kërkesa ishte paraqitur pa respektuar kushtet formale të parashikuara nga ligji.

Vendimi i TAR Lazio

Gjykata konstatoi se padia ishte e pabazë dhe sqaroi disa parime kryesore:

• Kontrata e qëndrimit është e domosdoshme: pa nënshkrimin e saj pranë Sportelit Unik të Imigracionit, Policia nuk mund të lëshojë lejen e qëndrimit për punë të varur.

• Mosveprimi i Prefekturës nuk mund të anashkalohet: në rast vonese ose mospagesë thirrjeje, mjeti i duhur ligjor është padia për heshtje (nenet 31 dhe 117 të Kodit të Procedurës Administrative), e jo paraqitja e drejtpërdrejtë e kërkesës pranë Policisë.

• Roli i punëdhënësit: nuk u konstatua asnjë nismë konkrete nga punëdhënësi për të nxitur përfundimin e procedurës.

Gjykata theksoi se procedura e parashikuar nga Ligji për Imigracionin (nenet 22 co. 5-ter dhe 6 i Dekretit Legjislativ 286/1998; nenet 35 dhe 36 të DPR 394/1999) nuk ishte respektuar, çka e bënte të pashmangshëm refuzimin.

Shpenzimet gjyqësore

Megjithëse e rrëzoi padinë, Gjykata vendosi kompensimin e shpenzimeve gjyqësore, duke marrë parasysh veçorinë e çështjes dhe vonesën e Prefekturës në përpunimin e dosjes.

Rëndësia e vendimit

Ky vendim konfirmon një orientim tashmë të shprehur nga e njëjta gjykatë (vendimet nr. 33650/2025 dhe nr. 12831/2025), duke forcuar parimin se procedura për hyrjen e punëtorëve të huaj përmes dekretit të flukseve nuk mund të anashkalojë nënshkrimin e kontratës së qëndrimit.

Vendimi do të ketë ndikim të madh në të gjitha rastet kur Prefekturat vonojnë thirrjet, pasi punëtorët dhe punëdhënësit do të duhet të ndjekin rrugën gjyqësore të padisë për heshtje, pa mundur të anashkalojnë fazën e Sportelit Unik të Imigracionit.

---

✍️ Avv. Fabio Loscerbo